فنر خوری

سلام به همه دوستان عزیز و خوانندگان این وبلاگ

قبل از شروع این پست چند نکته رو باید ذکر کنم:

1- پست قبلی هیچ ربطی به رابطه من و نرگس نداره. گاهی آدم یه چیزی به ذهنش میاد که بنویسه بدون اینکه حتی خودش بدونه منظورش از اون نوشته چیه. بقول معروف شهر امن و امان است و جای هیچگونه نگرانی نیست.

2- شرمنده که اینقدر بین پستها فاصله افتاده. دلیلش بیشتر از مشغله اینه که اتفاق قابل ذکری نمیفته.

3- این پست یه جورایی بالای 18 ساله، بدلایل امنیتی در این پست بجای کلمه سه حرفی که با حرف "ک" شروع میشه و  عضو تناسلی جنس مذکره از کلمه "فنر" استفاده شده. مثل عنوان این پست که هست "فنر خوری"

فکر بد نکنید. قضیه کاملا متفاوته. یه رستوران هندی هست که با بچه های شرکت گاهی میریم اونجا ناهار. دوستم اومد گفت میای بریم ناهار فلان رستوران و منم جواب منفی دادم. دوستم (که ایرانی نیست) گفت بیا بریم، میتونیم کلی فنر بخوریم. منکه چشمام داشت از حدقه درمیومد گفتم: چی؟؟!؟!؟!؟؟!؟!؟!؟ گفت: فنر

رفتیم، از قرار معلوم فنر اسم یه نوع دسر هندیه که البته خیلی هم خوشمزست. حالا وسط ناهار ناهار دائم همکارام میگن عجب فنریه ها، چقدر خوشمزست. خلاصه هر بار که اینا اسم فنر رو میاوردن من خندم میگرفت و بالاخره بهشون توضیح دادم که جریان چیه. یکی از بچه های ایرانی شرکت هم همراهمون بود. میگفت خوبه که فنر فقط دسره و غذای اصلی نیست.

خلاصه که فنر از اون روز شده وسیله مزاح بچه های شرکت. همکارام سلام و خداحافظی به فارسی رو بلد نیستن ولی میدونن فنر چیه.

شاد باشید

-امیر