نرگس

روزنوشتها و دیدگاههای یک ایرانی ساکن آمریکا پیرامون زندگی و عشق

نرگس

روزنوشتها و دیدگاههای یک ایرانی ساکن آمریکا پیرامون زندگی و عشق

روابط نوع الف و ب

سلام دوستان

این پست هم اختصاص داره به جواب سئوال خانم مهدیه.

سلام مهدیه خانم،

در هر زمینه ای آدمهای متفاوت بطرق متفاوتی عمل میکنند و در بسیاری از موارد نمیتوان گفت که کدام طریق صحیح و کدام طریق غلط است. از نظر شما،  من، و  بسیاری از افراد دنیا عشق مقدس ترین پدیده است و ارزش آن با ارزش هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست. اما همین افراد در مورد رابطه از نوع ب میتوانند نظرات بسیار متفاوتی داشته باشند. منهم در اینجا نظر شخصی ام را بیان میکنم. سئوال اینجاست که آیا رابطه از نوع ب تقدس عشق را از بین میبرد؟ و آیا رابطه از نوع ب پلی است که برای عاشق شدن حتما باید از آن گذشت؟ از نظر من جواب هر دو سئوال منفی است. 

نکته ظریفی که در رابطه از نوع ب نهفته است این است که لذت و احساسی که چنین رابطه ای به انسان میدهد میتواند براحتی با عشق و دوست داشتن اشتباه گرفته شود. من در بین دوستانم، در بین کسانی که میشناسم، در بین کسانی که به من ایمیل میزنند این اشتباه آشکار رو بکرات میبینم. کسانی که بدون اینکه شناخت از همدیگر داشته باشند روابط از نوع ب را شروع میکنند و به لذت و احساسی دست پیدا میکنند که برایشان ناشناخته است و بر روی احساسشان به اشتباه اسم عشق میگزارند.

اما روابط از نوع الف چه میشوند؟ توجه داشته باشید که عاملی که روابط الف و ب را از هم متمایز میکند تماس فیزیکی است که میتواند از گرفتن دست یکدیگر باشد الی ....

از نظر من تنها از طریق صحبت کردن (با تلفن، ایمیل، چت و امثالهم) فقط میتوان شناختی نسبی از طرف مقابل پیدا کرد. شناختی که از نظر من بسیار کمتر از آنی است که بتوان بر پایه آن علاقه ای بنا کرد. بقول معروف دوصد گفته چو نیم کردار نیست. اینکه افراد چه میگویند معمولا ارزش چندانی ندارد (منظورم در این مقوله خاص است)، مهم کردار افراد است. از طرف دیگر پوشاندن ضعفها و نقایص وقتی که رابطه تنها در حد حرف زدن است معمولا بسیار ساده است و افراد معمولا بسیار بهتر از آنچه هستند جلوه میکنند. مثال ساده این مطلب دوستیهای اینترنتی است که در اکثر قریب به اتفاق آنها تصویر زیبایی که دو طرف از یکدیگر ساخته اند در دنیای واقعی از هم میپاشد. از نظر من این روابط اگر هم پایان خوشی داشته باشند، در صد زیادی بخاطر بخت بلند دو طرف است. یادمان باشد ساعتی که اصلا کار نمیکند دو بار در روز زمان را بدرستی نشان میدهد.

بنابراین در پاسخ سئوالتان باید بگویم که اگر روابط نرگس و من محدود به حرف زدن بود، هیچگاه احساس علاقه چندانی بوجود نمیامد و اما اگر به روابط نوع الف محدود میشد، فکر میکنم که همان احساس، فقط با اندکی تاخیر، بوجود میامد.

موفق باشید

-امیر کاشانی