سالات

سلام به همه دوستای خوب،

جریان از این قراره که مدتی نرگس و من به فکر افتادیم که اندکی هم که شده به فکر سلامتیمون باشیم. ورزش که یه طرف و از طرف دیگه خورد و خوراک. مخصوصا تو این مملکت که همه چی یه جورایی مصنوعیه. پرتقال میخری روش نوشته "رنگ اضافه شده"، ماهی آزاد میخری روش همینو نوشته. زرد آلو میخری طعم چوب پنبه میده. آب میخری روی نوشته "بدون چربی!!!". تازه اینهایی که گفتم مثلا مواد سالم برای خوردنه، خدا بداد برسه وقتی پای مک دونالد و برگر کینگ وسط بیاد. یادمه بچه که بودم وقتی مامانم سبزی ها رو خورد میکرد و روی میز پهن میکرد تا خشک بشن، خونه پر میشد از عطر سبزیهای مختلف. اینجا اینور آشپزخونه سبزی خورد میکنی بوش تا اونور آشپزخونه نمیره. دیگه خودتون ببینین آشپزخونه ما چقدر بزرگه!!!

یادمه مهمونی میرفتیم و بچه ها موقع رفتن نفری یکی دو تا خیار قلمی مینداختن جیبشون که یه وقت اگه پیاز یا سیر خوردن و مامورین محترم نیروی انتظامی جلوشونو گرفتن یه وقت بوی سیر و پیازشون مامورین رو اذیت نکنه. اینجا خیاراش طعم کدو هم نمیده. یه بار این میوه فروشی بقل خونمون نمیدونم از کجا خیار قلمی آورد. جالبه که روش هم نوشته بود Persian Cucumber . خودم که چند کیلو خریدم و از الف تا ی تو تلفنم به همه زنگ زدم و خبر دادم ملت چه غافل نشسته اید که خیار قلمی در بازار فراوان است. حتی به نرگس گفتم بیا خیارشور بذاریم که البته نذاشتیم. البته همون یه بار بود و دیگه خبری از خیار قلمی نشد.

برگردیم سر اصل مطلب. چند هفته ای هست که نرگس و من سالاد با مواد و سسهای مختلف رو داریم امتحان میکنیم. تصویری که در زیر میبینید مدل 2008 هست که تازه ببازار اومده.

مواد:

- کاهو: بقول اینجایی ها Romain
- گوجه فرنگی: به مقدار کم چون نرگس دوست نداره
- خیار: اگه تو آمریکا هستین حتما Pickle بخرید نه Cucumber
- پیاز
- براکلی
- لبوی ترشی شده. البته میگم ترشی تعجب نکنید. اینجا ترشیهاشون همچینم ترش نیست.
- فلفل دلمه ای: اینجا یه چیزی دارن بهش میگن Roasted Red Pepper . خیلی خوشمزه است.

بعدشم بهش نمک، فلفل، روغن زیتون، و سرکه بالزامیک اضافه کنید. البته من همیشه اول سه تای اولی رو اضافه میکنم و میزارم 5 دقیقه بمونه و بعدش سرکه رو اضافه میکنم.

از معدود چیزهایی که تو آمریکا بهتر از ایرانه بلاله. بلالاشون اینقدر شیرینه که انگار توش شکر ریختن. در ضمن خیلی هم نرم هستند و برای خوردنشون فک آدم درد نمیگیره. ما هم خیلی شبها بلال آب پز میخوریم، روش یه کم کره گیاهی میمالیم و کمی هم نمک. هم سالمه، هم خوشمزه، هم ارزون. اینهم تصویر هنری از بلال

البته تصویر اشتباهی هنری شد. دوربینو گرفتم بالای قابلمه در حالیکه داشت میجوشید و بخار زد تو لنز دوربین. جای شکرش باقیه که دوربینم هنوز کار میکنه.  تصویر اصلی اینه که در زیر میبینید.

البته اینو بگم که وقتی ما شام رو از خورش قیمه و قورمه سبزی به سالاد تغییر دادیم، یکی دو شب اول خیلی دلمون ضعف میرفت ولی به مرور زمان بهتر شد. الان میبینم که اینجوری آدم چقدر راحتتر میخوابه. بیخود نیست میگن صبحانه رو با دوستت بخور، نهار رو تنها بخور، و شام خودتو بده دشمنت بخوره.

در ضمن این آخر هفته برنامه شوره. گل کلم، هویج، کرفس و سایر مواد لازم برای درست کردن شور به میزان کافی. راستی دو تا سئوال:

1- جایی تو اینترنت سراغ دارید که طرز تهیه شور رو نوشته باشه؟ اینجوری دیگه بین علما اختلاف نمیفته و من و نرگس با صلح و سازش شور درست میکنیم.

2- این سئوال مخصوص اونایی هست که در امریکا زندگی میکنند. جایی میشناسید که Sour Ground Apple   بفروشند. منظورم همون سیب زمینی ترشیه.

در ضمن اگر سرتون برای کلنجار رفتن با سئوالات هوش درد میکنه به وبلاگی که جدیدا راه اندازی کردم سری بزنید.

http://qa.blogsky.com

موفق باشید

-امیر کاشانی